Mikill verðmunur á heimsendum mat til eldri borgara eftir sveitarfélögum

eftir Ritstjórn

Heimsendur matur til eldri borgara er í boði hjá flestum sveitarfélögum landsins samkvæmt lögum um félagsþjónustu sveitarfélaga nr. 40/1991, er oft niðurgreiddur og því á hagstæðu verði. Í lögunum segir að sveitarstjórn skuli sjá um að félagsþjónusta aldraða sé fyrir hendi í sveitarfélaginu eftir þörfum. Þar er átt við m.a heimaþjónustu, félagsráðgjöf og heimsendingu matar. Mikilvægi þess að fá næringarríka og staðgóða máltíð á hverjum degi er óumdeilt.

Heimsendur matur er í flestum sveitarfélögum veittur á þeim forsendum að viðkomandi geti ekki annast matseld sjálfir vegna skertrar getu og séu metnir í þörf fyrir þjónustu samkvæmt mati sem starfsmaður félagsþjónustu hvers svæðis fyrir sig gerir. 

Aldur er bara tala gerði könnun á verði á heimsendum mat í 13 af stærstu sveitarfélögum landsins sem sjá má í töflu hér að neðan. Það vekur athygli að mikill verðmunur er á matarskammtinum á milli sveitarfélaga og munar til dæmis 44 % á milli verðs á skammti þar sem hann er dýrastur á Seltjarnarnesi og þar sem hann er ódýrastur í Vestmannaeyjum. Í Vestmannaeyjum er maturinn niðurgreiddur af sveitarfélaginu en ekki á Seltjarnarnesi.  

Í könnuninni voru ekki metin gæði og magn matarskammta á milli sveitarfélaga, hvort eftirréttur fylgir aðalrétti eða hvort um er að ræða heitan eða kaldan útsendan mat. Í sumum sveitarfélögum er settur fram aðskilinn kostnaður við matarskammtinn og útkeyrsluna en í töflunni hér að neðan er þessi kostnaður settur saman í eina tölu til að gera samanburðinn auðveldari.

Verð á heimsendum matarskammti fyrir eldri borgara eftir sveitarfélögum

Seltjarnarnesbær1700
Reykjanesbær1611
Garðabær1600
Akureyrarbær1424
Akranesbær1342
Kópavogur1330
Mosfellsbær1227
Fjarðarbyggð1250
Hafnarfjörður1174
Múlaþing1167
Árborg 1100
Reykjavíkurborg1055
Vestmannaeyjabær955

Það má nærri liggja að niðurgreiðsla sveitarfélaga sé á mörgum stöðum umtalsverð því hráefnisverð og benzínkostnaður hefur hækkað mikið á síðustu misserum.

Því ber þó að fagna að sveitarfélögin vilji og geti gert vel við sína elstu og hrumustu íbúa og stutt þá til sjálfstæðrar búsetu sem lengst.

Tengdar greinar